Bhagavad Gita in Marathi भगवद्‌गीता

समश्लोकी भगवद्गीता is the Marathi language translation of Bhagavad Gita by Sadashivrao Paranjape. Krishna explains to Arjuna why a just war must be fought, nature of life, and the paths to moksa. This treatise is present in Bhisma Parva, and known as Bhagavad Gita. It is a 700-verse Hindu scripture that is part of the Hindu epic Mahabharata.

Bhagvad Gita is set in a narrative framework of a dialogue between Pandava prince Arjuna and his guide and charioteer the god-king Krishna. Facing the duty to kill his relatives, Arjuna is counselled by Krishna to "fulfill his Kshatriya (warrior) duty as a warrior and kill." Inserted in this appeal to kshatriyadharma (heroism) is "a dialogue between diverging attitudes concerning and methods toward the attainment of liberation (moksha)".

भगवद्‌गीता हा प्राचीन भारतीय ग्रंथ आहे. त्यात भगवान श्रीकृष्णांनी अर्जुनाला जीवनाबद्दल केलेला उपदेश आहे. संस्कृत भाषेतील गीतेचे पद्यरूपात मराठी भाषेत रूपांतर करण्याचे अवघड कार्य सदाशिवराव परांजपे यांनी केले.

समश्लोकी भगवद्गीता ist die Sprache Marathi Übersetzung der Bhagavad Gita von Sadashivrao Paranjape. Krishna erklärt Arjuna, warum ein gerechter Krieg bekämpft werden muss, Natur des Lebens, und die Wege zu moksa. Diese Abhandlung ist in Bhisma Parva, und als Bhagavad Gita bekannt. Es ist ein 700-Vers Hindu Schrift, die Teil des hinduistischen Epos Mahabharata ist.

Bhagvad Gita ist in einem narrativen Rahmen eines Dialogs zwischen Pandava Prinz Arjuna und seinem Führer und Wagenlenker den Gott-König Krishna gesetzt. Mit Blick auf die Pflicht, seine Verwandte zu töten, wird Arjuna von Krishna rät, „seine Kshatriya (Krieger) Pflicht als Krieger zu erfüllen und töten.“ Eingefügt in einem Appell an kshatriyadharma (Heldentum) ist „ein Dialog zwischen den Haltungen divergierend über und Methoden zu der Erreichung der Befreiung (Moksha)“.

भगवद्गीता हा प्राचीन भारतीय ग्रंथ आहे. त्यात भगवान श्रीकृष्णांनी अर्जुनाला जीवनाबद्दल केलेला उपदेश आहे. संस्कृत भाषेतील गीतेचे पद्यरूपात मराठी भाषेत रूपांतर करण्याचे अवघड कार्य सदाशिवराव परांजपे यांनी केले.